nitrosative stress

 Το νιτρωτικό στρες αναφέρεται στις κοινές βιοχημικές αντιδράσεις του μονοξειδίου του αζώτου (NO) και του υπεροξειδίου (O 2 – ) όταν εμφανίζεται μια διαταραχή του μεταβολισμού του οξυγόνου στο σώμα. 

Το υπεροξυνιτρικό ανιόν (ONOO –) που παράγεται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας μπορεί να νιτρώσει αρκετά βιομόρια, όπως πρωτεΐνες, λιπίδια και DNA, για να δημιουργήσει 3-νιτροτυροσίνη (3-NT), η οποία επάγει περαιτέρω τον κυτταρικό θάνατο. Μεταξύ αυτών, η νίτρωση πρωτεΐνης τυροσίνης και η νίτρωση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων είναι οι πιο μελετημένοι τύποι μέχρι σήμερα. 

Αντίστοιχα, μια εις βάθος μελέτη της σχέσης μεταξύ νιτροζωτικού στρες και κυτταρικού θανάτου έχει σημαντική πρακτική σημασία για την αποκάλυψη της παθογένειας και των στρατηγικών για την πρόληψη και τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών, ιδιαίτερα των καρδιαγγειακών παθήσεων 

Το νιτρωτικό στρες, ως σημαντική διαταραχή του μεταβολισμού του οξυγόνου, έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται στενά με καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως ισχαιμία του μυοκαρδίου/ τραυματισμό επαναιμάτωσης, ανεύρυσμα αορτής, καρδιακή ανεπάρκεια, υπέρταση και αθηρωματοσκλήρυνση.